Obowiązki i problemy
Zwlekanie
Zwlekanie to najlepsza taktyka próżniaka. Zostawiaj wszystko do czasu, kiedy już nie będzie mogło dłużej czekać, a istnieją uzasadnione nadzieje, że:
primo: nie będzie już trzeba w ogóle tego robić,
secundo: lub ktoś inny to zrobi, zanim ty się do tego zabierzesz. Nie to, żebyś miał cokolwiek zwalać na innych (zbyt wiele zachodu), jeśli jednak zostanie to zrobione przez twoją żonę/męża/szefa, podziękuj tylko opatrzności, leż do góry brzuchem i czekaj na następne zadanie, jakie pojawi się na horyzoncie.
Gdy musisz zrobić coś, co przynosi pieniądze, bo potrzebujesz szmalu, ale nie chcesz pracować, wtedy masz poważny dylemat do rozstrzygnięcia. Albowiem jeśli tego nie zrobisz, zrobi to ktoś inny i chociaż problem zniknie, zniknie również forsa, a to boli.
Jedynym sposobem złagodzenia tego rodzaju cierpienia jest zapewnienie sobie takiego bogactwa, żebyś nawet nie musiał myśleć o pieniądzach. Być maksymalnie nadzianym, gdy jesteś typem jednostki krańcowo zrelaksowanej, to sytuacja wyjątkowa i godna pozazdroszczenia. Może jednak zauważyłeś, że ludzie, którzy mają kupę forsy, to po prostu wulkany aktywności i nie znają znaczenia słowa relaks. Zdolność robienia pieniędzy i zdolność delektowania się przyjemnościami, które dać może tylko dobrobyt, pozostają niestety w stosunku odwrotnie proporcjonalnym.
A więc odkładaj wszystko na później, gdy to tylko możliwe, chyba że miałbyś sobie samemu zaszkodzić. W takim przypadku wykonaj pracę, ale znajdź najłatwiejszy i najprostszy sposób.